แบบศิลปะ/สมัย : อยุธยา พุทธศตวรรษที่ ๒๐
วัสดุ (ชนิด) : ทองคำประดับอัญมณี
ที่มา : พบในกรุพระปรางค์วัดราชบูรณะ เมื่อ ปี ๒๕๐๐
เป็นภาชนะทรงน้ำเต้า มีพวย คอคอดสูงปากผายมีฝา ยอดฝาทำเป็นเศียรพรหมจตุรพักตร์ หรือยอดจตุพักตร์ ขอบปากถผายออก ดุนเป็นรูป กลีบบัวสองชั้น ส่วนคอที่ต่อกับไหล่ทำเป็นปล้องสามปล้องลดหลั่นกัน รอบไหล่ตกแต่งเป็นลายกลีบดอกไม้ ด้านข้างทั้งสองประดับด้วยลายกลีบดอกไม้ ด้านหนึ่งภายในเป็นรูปเทวดา อีกด้านหนึ่งเป็นลูกนาคสามเศียรประกอบด้วยลายพันธุ์พฤกษา เชิงพระเต้าผายออกตกแต่งเป็นลายกลีบบัวสภาพชำรุด พวยหักหายไป
ที่มา : หนังสือเครื่องทองกรุวัดราชบูรณะศิลปะของแผ่นดิน