ซากวิหารโบราณ ภายในประดิษฐานพระพุทธไสยาสน์นาม ‘พระพุทไธศวรรย์’ อายุ 300 กว่าปี

สันนิษฐานว่าเป็นปางปรินิพพานแบบลืมพระเนตร เพราะพระหัตถ์ทอดไปกับหมอน ไม่ได้ตั้งขึ้นรับพระพักตร์เหมือนปางพักผ่อนอิริยาบถและไม่ได้มีหมอนรองใต้รักแร้เหมือนปางโปรดอสุรินทราหู

ที่น่าแปลกคือปางปรินิพพานแบบลืมพระเนตรนี้นิยมในพม่า พบประปรายในตอนเหนือของไทย แต่ไม่ค่อยพบในอยุธยา เพราะพระปรางปรินิพพานของไทยจะเป็นแบบหลับพระเนตรเสียส่วนใหญ่