มีการพบวิหารโบราณ มีความเก่าแก่อยู่กลางทุ่งห่างจากวัดประดู่ตะบอง ประมาณไม่ถึง 100 เมตร ลักษณะเป็นโบสถ์หรือวิหารที่เหลือแต่อิฐส่วนที่เป็นผนัง มีต้นโพธิ์ขึ้นปกคลุมรากโพธิ์หุ้มผนังส่วนหนึ่งไว้ มองดูเหมือนกับวัดค่ายบางกุ้งที่สมุทรสงคราม

วิหารร้างหลังนี้ไม่ปรากฏหลักฐานใดๆ มากนัก อายุคาดว่าน่าจะสร้างในสมัยกรุงศรีอยุธยา เจ้าอาวาสวัดประดู่ตะบองที่อยู่ใกล้วิหารโบราณหลังนี้เล่าว่าเห็นวิหารร้างนี้มาตั้งแต่เด็กจนบวช และได้เป็นเจ้าอาวาส วิหารหรือโบสถ์ร้างนี้ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของวัดประดู่ตะบอง แต่ตอนนี้ก็มีโครงการการบูรณะเพื่อรักษาสภาพให้คงอยู่ต่อไป

ที่มาของพระประธานในวิหารร้าง มีชาวบ้านเล่าว่า ครั้งหนึ่งมีคนป่วยอาการคล้ายอัมพาตเดินไม่ได้เนื่องจากประสบอุบัติเหตุ เดินทางมาขอพรที่วิหารร้างที่มีพระประธานถูกตัดเศียรไป บนว่าขอให้หายป่วยและเดินได้จะสร้างเศียรพระและบูรณะใหม่ จากนั้นมาชายคนนั้นก็อาการดีขึ้นและหายป่วย ได้มาถางหญ้าตัดแต่งไม้จนพื้นที่รอบวิหารเป็นที่โล่ง สร้างเศียรพระขึ้นมาทาสีองค์พระสีดำ ต่อจากนั้นมาก็มีการบูรณะวิหารร้างมาเรื่อยๆ มีการปูกระเบื้องพื้น และจนถึงทุกวันนี้ก็ทำเหล็กค้ำยันผนังเตรียมการบูรณะวิหารให้แข็งแรง

ที่ตั้ง : ทางหลวงแผ่นดิน 347 ตำบลมหาราช อำเภอ มหาราช พระนครศรีอยุธยา 13150