แบบศิลปะ​/สมัย​ : อยุธยา​ พุทธศตวรรษที่​ ๒๐​
วัสดุ​ (ชนิด)​ : ทองคำประดับอัญมณี​
ที่มา​ : พบในกรุพระปรางค์​วัดราชบูรณะ​ เมื่อ ปี​ ๒๕๐๐

เป็นภาชนะทรงน้ำเต้า​ มีพวย​ คอคอดสูงปากผายมีฝา​ ยอดฝาทำเป็นเศียรพรหมจตุรพักตร์​ หรือยอดจตุพักตร์​ ขอบปากถผายออก​ ดุนเป็นรูป กลีบบัวสองชั้น ส่วนคอที่ต่อกับไหล่ทำเป็นปล้องสามปล้องลดหลั่นกัน​ รอบไหล่ตกแต่งเป็นลายกลีบดอกไม้​ ด้านข้างทั้งสองประดับด้วยลายกลีบดอกไม้​ ด้านหนึ่งภายในเป็นรูปเทวดา​ อีกด้านหนึ่งเป็นลูกนาคสามเศียรประกอบด้วยลายพันธุ์พฤกษา​ เชิงพระเต้าผายออกตกแต่งเป็นลายกลีบบัวสภาพชำรุด​ พวยหักหายไป
ที่มา​ : หนังสือ​เครื่องทองกรุวัดราชบูรณะ​ศิลปะของแผ่นดิน